بررسی سطح سواد محیطزیست کارکنان دولت جهت انتخاب مناسبترین شیوه آموزشی

سواد محیط زیست فعالیتها و نگرشهایی است که ریشه در دانشعمیق داشته، تفسیر، تحلیل و عمل جهت حفظ محیط زیست بایدطبیعت ثانوی افرادی باشد که از این دانش برخوردارند . آموزشمهم ترین اصل توسعه منابع انسانی محسوب میشود زیرا نتیجه آن درمیان مدت و درازمدت از طریق بازده مطلوب کارکنان تعلیم دیده، بهسیستم باز خواهد گشت و باعث تسهیل امور، افزایش بهره وری وسودآوری سازمان خواهد شد. امروزه دانش روز حکم می کند ، هرکارشناسی با ابعاد محیطزیستی کار خود آشنا و قادر باشد به هنگامبرنامهریزی، طراحی و اجرای طرحها، جنبههای محیط زیست آن رامورد توجه قرار داده و بهکار گیرد. بنابراین مهندسی که با این بعد ازفعالیتها آشنایی نداشته باشد، لاجرم با دانش روز بیگانه است . روشتحقیق حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و تکمیل پرسشنامه بوده است.جامعه آماری تحقیق شامل ۸۰۰ نفر از مدیران و کارشناسان دولتیبوده است که با استفاده از جدول مورگان ۲۶۰ نفر ب هطور تصادفیانتخاب شدند. روایی پرسشنامه محقق ساخته، توسط اساتید مربوطه۸۹ محاسبه / اعتبارسنجی و پایایی آن توسط ضریب آلفایکرونباخ ، ۰گردید. در این پژوهش مشخص شد که کارکنان دولت نگرشی مثبت وموافق محیطزیست دارند ولیکن سواد محیط زیست ی آنان از نظرشناختی و رفتاری کم میباشد. جهت انتخاب شیوه آموزشی مناسب،بسته های خودآموزشی به صورت مواد شن یداری و دی داری به دلیلدسترسی مناسب و انعطافپذیری در کاربردشان، به عنوان مناسبترینشیوه آموزشی جهت افزایش سطح شناخت، بینش و نهایتا تغییر رفتارکارکنان جهت ارتقاء سواد و حفظ محیطزیست، پیشنهاد گردید.

Keywords:

آموزش , شیوه , سواد , محیطزیست , نگرش