مقایسه اثربخشی الگوی مبتنی بر تحلیل سازههای شخصی با درمان هیجان مدار بر رضایت زناشویی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی الگوی تحلیل سازههای شخصی و درمان هیجان مدار بر رضایت زناشویی بود. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون، پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری شامل تمام زوجهای متعارض شهر تهران بود که در سال ۹۲-۹۱ به مراکز مشاوره استان تهران مراجعه کرده بودند. شرکتکنندگان به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ زوجی جایگزین شدند. و مداخلات درمانی دریافت کردند. دادهها با پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ فرم کوتاه ۴۷ سوالی گردآوری و با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان سازههای شخصی در مقایسه با درمان هیجانمدار بر رضایت زناشویی موثرتر بود و لی پس از ۳ ماه پیگیری تفاوتی بین دو گروه یافت نشد و همچنین دربین ابعاد رضایت زناشویی درمان هیجان مدار در بعد شخصیتی و الگوی تحلیل سازههای شخصی دربعد ارتباط موثرتر بودند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که الگوی تحلیل سازههای شخصی میتواند به عنوان یک گزینه مداخلاتی در آشفتگیهای زناشویی مورد استفاده قرار بگیرد.

Keywords:

الگوی تحلیل سازههای شخصی , درمان هیجان مدار , رضایت زناشویی