بهینه سازی استراتژی دوباره پرسازی تامین کننده در زنجیره تامین دوسطحی تحت نامعینی زمان تحویل

تصمیمات هریک از اعضای زنجیره تامین، تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم بر سودآوری اعضای دیگر آن می گذارد. ناهماهنگی در تصمیمات دوبارهپرسازی ممکن است به کاهش سطح خدمت و افزایش هزینههای زنجیر تامین بینجامد. در این مقاله، یک مدل برای بهینهسازی تصمیمات دوبارهپرسازی تامینکننده در یک زنجیره تامین دوسطحی، شامل یک تامینکننده و یک خردهفروش، ارائه شده است. تاثیرات زمان تحویل احتمالی تامینکننده بر سطح خدمت زنجیره تامین به وسیله مدلسازی زمان تحویل تجمیعی بررسی شده است و یک مدل هماهنگسازی بر مبنای «مشارکت در تامین»برای بهینهسازی تصمیمات دوبارهپرسازی تامینکننده ارائه شده است. بر اساس مدل پیشنهادی، تامینکننده با تنظیم بهینه نقطه سفارش مجدد خود و ارسال منظم سفارشات، میتواند بخشی از هزینه تامین مواد خام مورد نیاز را به عنوان پاداش از جانب خردهفروش دریافت کند. نتایج آزمایش ها عبارت اند از: ۱. تحت نامعینی زمان تحویل تامینکننده، هماهنگسازی تصمیمات دوبارهپرسازی تامینکننده برای زنجیره تامین سودآور است؛ ۲. مدل پیشنهادی بر مبنای مشارکت در تامین کاملا قادر به هماهنگسازی تصمیمات دوبارهپرسازی تامینکننده و تقسیم منصفانه سود بین اعضا است. بیشتر تحقیقات پیشین در این زمینه، بر هماهنگسازی تصمیمات دوبارهپرسازی خردهفروش متمرکز بودهاند، درحالی که در این مقاله تصمیمات دوبارهپرسازی تامینکننده مطالعه شده است. 

Keywords:

هماهنگی زنجیر تامین , استراتژی دوباره پرسازی تامین کننده , زمان تحویل تجمیعی , مشارکت در تامین