مقایسه خواص آنتی اکسیدانی کیتوالیگوساکاریدهای استخراجی از ضایعات میگوی پرورشی پا سفید غربی (Litopenaeus vannami)، اسکوئید هندی (Uroteuthis duvaucelii) و خرچنگ گرد (Portunus pelagicus)

استفاده بهینه از ضایعات حاصل از کارخانه های فرآوری آبزیان از مسائل بسیار مهم و نیاز به بازبینی اساسی دارد، ­از یک سو،­ ورود این ضایعات به عنوان زباله های تر علاوه بر تولید شیرابه و تهدید اکوسیستم های آبی و بروز مشکلات زیست محیطی، می تواند یکی از عوامل مشکل زا و سبب بروز بیماری های مختلف گردد. از سویی دیگر منابعی چنین با اهمیت می تواند مورد بهره ­برداری قرار گرفته و منتج به تولید فراورده های با ارزش افزوده بالا مثل آنزیم ها، ژلاتین، کیتین، کیتوزان و غیره گردد. با توجه به اثرات بیولوژیک و زیست ­فعال گزارش شده از الیگوساکاریدهای استخراجی از ترکیبات کیتینی نرم ­تنان دریایی در سال ­های اخیر که با نام (کیتوالیگوساکاریدها) شناخته می­ شوند، امکان استفاده از این اجزای فرا­سودمند به ­عنوان ترکیبات آنتی اکسیدان مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی­ های انجام شده تقریبا در تمام آزمون­ ها کیتوالیگوساکاریدها توانایی مهاری نسبتا خوبی از خود نشان دادند که می ­توانند به ­عنوان یک منبع خوب برای تحقیقات آنتی ­اکسیدانی مورد بررسی قرار بگیرند. در آزمون خنثی ­سازی رادیکال DPPH، با کمی فاصله از ویتامین C الیگوساکارید اسکوئید هندی با استخراج اسیدی با ۷۸/۲۳ درصد، در آزمون بررسی احیا در برابر یون آهن، کیتوالیگوساکارید خرچنگ گرد با استخراج آنزیمی بیش ­ترین اثر فعالیت احیایی ۱۹ درصد را از خود نشان داد. هم­ چنین در آزمون سنجش ظرفیت آنتی اکسیدانی کل کیتوالیگوساکارید میگو وانامی استخراج اسیدی بالاترین ظرفیت آنتی­ اکسیدانی ۴۲/۱۹ درصد را از خود نشان داد.

Keywords:

کیتوالیگوساکارید , وزن مولکولی , خواص آنتی اکسیدانی , زیست فعال