ارزیابی خصوصیات ضدباکتریایی همولنف دوکفه ای های Cerastoderma و Didacna سواحل جنوبی دریای خزر
Publish place: Journal of Animal Environment، Vol: 12، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 155
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-12-1_046
تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1400
Abstract:
هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی خصوصیات ضدباکتریایی همولنف دوکفه ای های Cerastoderma و Didacna سواحل جنوبی دریای خزر بود. برای تعیین فعالیت ضدمیکروبی اولیه از روش انتشار دیسک در آگار، ماکرودایلوشن و میکرودایلوشن و برای انتخاب درصد غلظت عصاره ها، از رقت های مختلف ۲۵%، ۱۲/۵، ۶/۲۵، ۳/۱۲۵، ۱/۵۶ درصد استفاده شد. بیش ترین و کم ترین قطر هاله عدم رشد در رقت های مختلف از همولنف دوکفه ای ها بر علیه باکتری (ATC C۲۵۹۲۲ (Escherichia coli در دوکفه ای Cerastoderma مربوط به غلظت های ۲۵% و ۱/۵۶ و در دوکفه ای Didacna مربوط به غلظت های ۲۵% و ۳/۱۲۵ بود. هم چنین در باکتری NCTC۵۰۵۶) Klebsiella pnuemoniae) بیش ترین و کم ترین قطر هاله عدم رشد در همولنف دوکفه ای Cerastoderma به ترتیب مربوط به غلظت های ۲۵% و ۳/۱۲۵ و در دوکفه ای Didacna مربوط به غلظت های ۲۵% و ۳/۱۲۵ بود. در باکتری Entroccus faccium بیش ترین و کم ترین قطر هاله عدم رشد در دوکفه ای Cerastoderma مربوط به غلظت های ۲۵% و ۳/۱۲۵ و در دوکفه ای Didacna مربوط به غلظت های ۲۵% و ۱/۵۶ بود. با افزایش غلظت همولنف، فعالیت ضدباکتری آن به طور معنی داری افزایش پیدا کرد (۰/۰۵>p). همولنف صدف Didacna دارای MIC پایین تری در مقایسه با صدف Cerastoderma بر علیه باکتری های E. coli و K. pnuemoniae بود اما میزان MIC همولنف صدف Cerastoderma در مقایسه با صدف Didacna بر علیه باکتری Entroccus faccium کم تر بود (۰/۰۵>p). بنابراین با توجه به یافته های این پژوهش Cerastoderma و Didacna می تواند به عنوان منبعی با ترکیباتی با ارزش و دارای توان زیست فعالی در تهیه داروهای ضدمیکروبی طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.
Keywords:
Authors
محدثه صلواتی خوشقلب
گروه بیولوژی دریا، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
اعظم مشفق
گروه زیست شناسی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
محبوبه سترکی
گروه زیست شناسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی، ایذه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :