تنوع زیستی روتیفرهای پلانکتونیک در امتداد گرادیان افقی شوری در مصب رودخانه بهمنشیر

هدف از این مطالعه، بررسی تنوع  زیستی روتیفرهای پلانکتونیک در فصول  تابستان و زمستان ۱۳۹۳ در مصب رودخانه بهمنشیر برحسب گرادیان شوری افقی بود. نمونه ­برداری از ۶ ایستگاه  با استفاده از تور پلانکتون­ گیری با اندازه چشمه ۱۰۰ میکرون انجام گردید. در این بررسی ۱۴ گونه روتیفر زئوپلانکتونی متعلق به یک راسته و ۳ خانواده و ۶ جنس شناسایی شد. گونه­ های Brachionusrotundiformis و B.plicatilis در تمامی ایستگاه ­ها غالب بودند. بیش ­ترین همبستگی معنی ­دار منفی بین همبستگی روتیفرها با هدایت الکتریکی (۰/۹۴-) و شوری (۰/۹۳-)  بود (۰/۰۵>p). به ­طوری­ که در مسیر ایستگاه­ های رودخانه­ ای به سمت ایستگاه­ های مصبی با افزایش شوری، ترکیب و تنوع گونه­ ای به ­شدت دچار تغییر شد. بیش ­ترین میانگین فراوانی در فصل تابستان و در ایستگاه ۱ به ­میزان ۱۳۶۲/۱ فرد در متر مکعب به ­دست آمد و در ایستگاه  ۶ زمستان نیز تقریبا هیچ­ گونه روتیفری مشاهده نشد. بیش ­ترین میزان شاخص تنوع زیستی شانون- وینر در فصل تابستان به ­میزان ۱/۵۲ و بیش ­ترین شاخص غالبیت سیمپسون در فصل زمستان به ­مقدار ۰/۴ محاسبه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که شوری موثرترین فاکتور بر تنوع و تراکم  رودخانه بهمنشیر است.

Keywords:

روتیفر , زئوپلانکتون , تنوع زیستی , شوری , مصب رودخانه بهمنشیر