اثر عصاره Panax ginseng بر تغییرات هیستومورفومتریک ناحیه کمری-خاجی نخاع در جنین های ۱۸ روزه موش صحرایی مادران دیابتی

دیابت در طول دوران بارداری، باعث القای اختلالات تکاملی در بخش های مختلف سیستم عصبی مرکزی از جمله نخاع می گردد. هدف از این پژوهش مطالعه تغییرات هیستومورفومتریک حاصل از عصاره Panax ginseng بر ناحیه کمری–خاجی نخاع در جنین های ۱۸ روزه موش های صحرایی مادران دیابتی بود. تعداد ۱۶ موش صحرایی به چهار گروه مساوی شامل شاهد غیر دیابتی، غیر دیابتی دریافت کننده عصاره، شاهد دیابتی و دیابتی دریافت کننده عصاره تقسیم گردید. دیابت در موش های گروه های دیابتی توسط داروی استرپتوزوتوسین القا گردید و هر چهار گروه با جفت گیری طبیعی باردار شدند. گروه های دریافت کننده عصاره در طول بارداری روزانه به میزان۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره جینسنگ قرمز را به صورت خوراکی دریافت کردند. در روز هجدهم بارداری موش های مادر از هر چهار گروه مورد مطالعه، بی­ هوش و جنین های آن­ ها خارج گردید. جهت انجام مطالعه هیستومورفومتریک ناحیه کمری-خاجی نخاع به همراه ستون مهره ها از سایر بخش های جنین جدا گردید و پس از به­ کارگیری روش های بافت شناسی، برخی فاکتورهای بافتی آن اندازه گیری گردید. در پایان اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست دانکن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت (۰/۰۵≥P). کاهش معنی داری در قطر عرضی نخاع و تعداد سلول های ماده خاکستری و سفید نخاع و افزایش معنی داری در قطر عمودی کانال مرکزی نخاع در گروه شاهد دیابتی نسبت به گروه های غیر دیابتی در جنین های ۱۸ روزه مشاهده گردید (۰/۰۵≥P). عصاره Panax ginseng از طریق افزایش تولید هورمون انسولین، قادر به کنترل هپیرگلیسمی در مادران دیابتی باردار و کاهش اختلالات حاصل از دیابت بر ناحیه کمری-خاجی نخاع در جنین های آن­ ها می شود.

Keywords:

دیابت شیرین , دیابت بارداری , نخاع , عصاره Panax ginseng , استرپتوزوتوسین