اثرات تمرکززدایی مالی و کنترل فساد بر رشد اقتصادی (تجربه کشورهای نفتی منطقه)

درحالی که مطالعات موجود به طور عمده به بررسی رابطه بین تمرکززدایی و فساد، رشد و تمرکززدایی یا فساد و رشد اقتصادی  می­پردازند، اندک مطالعاتی به تبیین ارتباط بین این سه مولفه پرداخته­اند. مقاله حاضر با هدف بررسی ارتباط تئوریک و تجربی تمرکززدایی مالی، کنترل فساد و رشد اقتصادی، از روش داده­های تابلویی برای کشورهای بزرگ صادرکننده نفت طی دوره زمانی ۲۰۱۷-۱۹۹۸ بهره گرفته است. بیشتر کشورهای نفتی به دلیل تک­محصولی بودن و وابستگی به درآمدهای حاصل از صادرات نفت خام دارای ساختاری متمرکز و تمرکزگرا بوده و حجم فساد مالی بالایی دارند.   نتایج به دست آمده برای کشورهای منتخب صادرکننده نفت نشان می­دهد که اولا، بهبود یک واحدی شاخص کنترل فساد در الگوهای مختلف برآوردی به طورمتوسط به ترتیب ۷۴/۰، ۵۳/۰، ۶۲/۰ درصد رشد اقتصادی آنها را افزایش داده است. ثانیا، با انجام تمرکززدایی هزینه ای، درآمدی و مالی، رشد اقتصادی این کشورها به ترتیب ۴۳/۰، ۱۳/۰ و ۱۸/۰ درصد افزایش خواهد یافت. درنهایت، اثرات منفی فساد مالی بر رشد اقتصادی با اعمال تمرکززدایی کاهنده بوده، به طوری که ضریب برآوردی در دو مدل رشد مثبت و معادل ۱۹/۰ و ۱۶/۰ درصد داشته است. طبقه­بندیJEL: H۷۲، H۷۷، D۷۳، O۴۰

اثرات تمرکززدایی مالی و کنترل فساد بر رشد اقتصادی (تجربه کشورهای نفتی منطقه) Keywords:

واژه های کلیدی: تمرکززدایی مالی , کنترل فساد , رشد اقتصادی , کشورهای نفتی , اقتصادسنجی پانل