تحلیل خدمات شهری از دیدگاه عدالت اجتماعی با تاکید بر خدمات بهداشتی و درمانی (مطالعه موردی: استان خوزستان)

دسترسی عادلانه همه افراد جامعه به خدمات بهداشتی درمانی باعث ارتقای سطح سلامت برای انجام فعالیتهای اجتماعی شده و باعث ایجاد فضای رشد و توسعه در جامعه میگردد. در پژوهش حاضر با هدف تحلیل خدمات بهداشتی درمانی از دیدگاه عدالت اجتماعی ابتدا وضعیت ۲۴ شهرستان استان خوزستان به لحاظ برخورداری از شاخصهای بهداشتی درمانی، با استفاده از مدل TOPSIS مورد ارزیابی قرار گرفته و مشخص شد که شهرستان اهواز نسبت به سایر شهرستانهای استان از وضعیت مطلوبتری برخوردار است. سپس سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان با استفاده از مدل موریس به چهار گروه توسعه یافته، درحال توسعه، کمتر توسعه یافته و محروم تقسیم شده و با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی توزیع آنها نمایش داده شده است و نتایج نشان داد که از کل شهرستان-های استان، ۶ شهرستان توسعه یافته، ۸ شهرستان در حال توسعه، ۸ شهرستان کمتر توسعه یافته و دو شهرستان محروم می باشند با توجه به نتایج محاسبه ضریب تغییرات (C.V) بالاترین نابرابری در بین شهرستان ها به شهرستان باوی با ضریب ۱۱۸/۳ و از نظر شاخص ها به داروسازان با ضریب ۳۵۱/۳، و کمترین اختلاف در بین شهرستان ها به شهرستان اهواز با ضریب ۱۹۴/۲ و در بین شاخص ها به متوسط تعداد کارکنان خانه بهداشت با ضریب ۲۷۴/۰ اختصاص دارد. در پایان نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از وجود همبستگی مثبت و معنی داری بین میزان شهرنشینی و برخورداری از شاخص های بهداشتی- درمانی در بین شهرستان های استان خوزستان است.

Keywords:

واژگان کلیدی: توزیع خدمات , عدالت اجتماعی , بهداشت و درمان , استان خوزستان