پدیده ی دو شغلی بودن در بازار کار مناطق شهری ایران کاربردی از مدل‎های انتخاب مضاعف در داده‎های پانل فردی

اشتغال در شغل دوم یک پدیده رایج در بازار کار ایران است. براساس داده‎های مرکزآمار ایران در حدود ۲۰ % از شاغلان کشور در شغل دیگری نیز مشغول به کار هستند. این روند در طول سال‎های اخیر همواره در محدوده ۲۰% در نوسان بوده است به گونه ای که از ۱۸% در سال ۱۳۷۲ به حدود ۱۹% در سال ۱۳۸۲ رسیده است. در پژوهش حاضر عوامل موثر بر این پدیده با استفاده از داده‎های پانل و از روش سه مرحله‎ای انتخاب مضاعف مورد بررسی قرارمی گیرد. به دلیل وجود متغیرهای سانسورشده و مشکل انتخاب نمونه‎ی مضاعف از روش‎های پروبیت دو مرحله‎ای برای داده‎های پانل استفاده شده است. داده‎های پژوهش از پرسشنامه اقتصادی اجتماعی خانوار در طی سال‎های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ تامین شده است. نتایج تحقیق نشان می‎‎دهد که جنسیت، سن، تحصیلات و تاهل به ترتیب مهم‎ترین عوامل تاثیر‎گذار بر انتخاب اول شغل در مناطق شهری ایران را تشکیل می‎‎دهند. در میان عوامل تاثیر‎گذار بر احتمال حضور فرد در شغل دوم نیز جنسیت و میزان دستمزد ساعتی در شغل اصلی بیش‎ترین میزان تاثیر بر حضور فرد در شغل دوم را دارا هستند. با توجه به این موضوع اهمیت میزان تاثیر دستمزد شغل اصلی بر احتمال حضور فرد در شغل دوم آشکار می‎‎گردد. طبقه بندی JEL : J۲, J۶, J۲۲

Keywords:

ساعات کاری شغل دوم , عرضه‎ی نیروی کار , مدل‎های انتخاب نمونه‎ی مضاعف و داده‎های پانل