تاثیر سطوح مختلف پروتئین جیره بر رشد، زنده مانی و ترکیب لاشه کرم نرئیس (Hediste diversicolor)
Publish place: Iranian Scientific Fisheries Journal، Vol: 29، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 168
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISFJ-29-2_001
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1400
Abstract:
هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر سطوح مختلف پروتئین جیره بر رشد، زنده مانی و ترکیب لاشه کرم نرئیس (Hediste diversicolor) بود. سه جیره ایزوکالریک با سه سطح متفاوت پروتئین شامل پروتئین زیاد (۵۰ درصد)، پروتئین متوسط (۳۵ درصد) و پروتئین کم (۲۰ درصد) در سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی طراحی شد. لاروهای کرم نرئیس با میانگین وزنی ۰۰۵/۰± ۰۲/۰ گرم در ۹ عدد مخزن پلاستیکی ۴۰ لیتری با تراکم ۵۰۰ عدد (۲۵۰۰ عدد در مترمربع) در هر مخزن توزیع شد. کرم ها به مدت ۷۷ روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که شاخص های وزن نهایی، زی توده نهایی (گرم در مترمربع)، زی توده کسب شده، نرخ رشد ویژه، درصد افزایش وزن بدن، میانگین رشد روزانه در کرم های تغذیه شده با جیره غذایی حاوی۵۰ درصد پروتئین در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی بیشتر بود (۰۵/۰>p). بیشترین درصد زنده مانی در کرم های تغذیه شده با جیره غذایی با سطح پروتئین ۳۵ درصد ثبت گردید (۰۵/۰>p). کرم های تغذیه شده با سطوح ۵۰ درصد و ۳۵ درصد پروتئین دارای بیشترین میزان پروتئین در لاشه بودند که اختلاف معنی داری نشان داد (۰۵/۰>p). پارامترهای چربی و خاکستر لاشه، اختلاف معنی داری بین همه تیمارها نشان دادند (۰۵/۰>p). کرم های تغذیه شده با جیره حاوی ۳۵ درصد پروتئین، بالاترین درصد رطوبت لاشه را بخود اختصاص دادند (۰۵/۰>p). کمترین (۰۵/۰>p) ضریب تبدیل غذایی و ضریب تبدیل اقتصادی در کرم های تغذیه شده با سطح ۵۰ درصد پروتئین مشاهده شد. طبق نتایج بدست آمده سطح ۵۰ درصد پروتئین (زیاد) می تواند در افزایش عملکرد رشد، کارایی تغذیه، ترکیب لاشه کرم نرئیس و صرفه اقتصادی تاثیرگذار باشد.
Keywords:
Authors
سعید چراغی
Department of Fisheries, Talesh Branch, Islamic Azad University, Talesh, Iran
رضا طاعتی
Department of Fisheries, Talesh Branch, Islamic Azad University, Talesh, Iran
ذبیح اله پژند
International Sturgeon Research Institute, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Rasht, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :