تاثیر غنی سازی جیره با جلبک پادینا (Padina astraulis Hauck) بر شاخص های ایمنی سرم خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو اکسید روی

استفاده از محرک های ایمنی نظیر جلبک ها در بالا بردن ایمنی نقش اساسی دارد. از سویی، وجود نانوذرات بر وضعیت فیزیولوژیک ماهیان اثر گذار بوده و باعث کاهش عملکرد ایمنی ماهیان می شود. از اینرو، هدف از این تحقیق بررسی تاثیر غنی سازی جیره با جلبک پادینا (Padina astraulis Hauck) بر شاخص های ایمنی سرم خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو اکسید روی بود. تعداد ۲۵۰ بچه ماهی کپور معمولی به مدت ۴۲ روز در چهار گروه، جیره  فاقد جلبک (تیمار ۱، شاهد)، غذای حاوی درصدهای مختلف جلبک در جیره شامل ۵/۰ درصد جلبک (تیمار ۲)، غذای حاوی ۱ درصد جلبک ( تیمار۳) و غذای حاوی ۲ درصد جلبک (تیمار ۴) تقسیم شدند. سپس به آب مخازن هر کدام از گروه ها، ۵۰ درصد غلظت کشنده نانو اکسید روی (۵/۱ میلی گرم بر لیتر) به مدت چهارده روز اضافه شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در مجموع تیمارهای آزمایشی بر میزان پروتئین کل، ایمونوگلوبولین، آلبومین سرم خون تاثیر معنی داری داشت (۰۵/۰P<)، ولی بر شاخص گلوکز سرم خون تاثیر معنی داری نداشت (۰۵/۰P>). هم چنین تیمارهای آزمایشی بر میزان آسپارتات ترانسامیناز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP) و آلانین ترانسامیناز (ALT) سرم خون ماهی تاثیر معنی داری داشت (۰۵/۰P<)؛ میزان این شاخص ها در اثر تیمارهای تغذیه شده با جلبک پادینا به طور معنی داری افزیش یافت. همچنین میزان این شاخص ها در تیمار در معرض نانو اکسید روی و در تیمارهای ترکیب نانو اکسید روی و جلبک نیز افزایش معنی داری یافت. با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که بنظر می رسد جلبک پادینا تا حدی توانسته اثر کاهشی نانو اکسید روی را بر شاخص پروتئین کل و ایمونوگلوبولین سرم خون را بهبود ببخشد که نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه است.    

Keywords:

Algae , Aquatic , Resistance Improvement , Metal Nanoparticles , آبزی , بهبود مقاومت , نانو ذرات فلزی , جلبک