کمینه سازی متوسط زمانسیر بار از طریق یک الگوریتم یابنده در شبکه ریلی ایران

مساله توسعه شبکه ریلی در این پژوهش به توسعه ظرفیت شبکه ریلی باری ایران میپردازد، به طوریکه ضمن امکان انتقال سطح مشخصی از تقاضا، هدف کمینه سازی متوسط زمان سیر در شبکه تامین گردد. برای حل این مساله، یک الگوریتم یابنده معرفی میشود که به طور تکراری اولویت توسعه شبکه را به بلاکهای با بیشترین تاثیر را در کاهش متوسط زمانسیر بار میدهد، و این روند تا جایی پیش میرود که کل سطح تقاضای ورودی بتواند از شبکه انتقال پیداکند. در این راستا، یک الگوریتم تخصیص ترافیک جزئی به کار گرفته میشود که به طور تکراری بلاکهای به ظرفیت رسیده (مسدود شده) شبکه را تعیین میکند. سپس، از میان بلاکهای به ظرفیت رسیده، هر بلاک به طور مجزا مورد توسعه جزئی قرارگرفته، نقش آن در کاهش متوسط زمان سیر در شبکه بررسی میگردد. در نهایت، از میان بلاکهای بررسی شده، بلاکی که بیشترین نقش را در افزایش ظرفیت شبکه داشته است انتخاب شده و مورد توسعه قرار میگیرد. این فرایند آنقدر تکرار میشود تا الگوریتم به شبکه ای دست پیداکند که سطح مورد نظر تقاضا را از خود عبور دهد. پیاده سازی الگوریتم بر روی شبکه ریلی ایران منجر به حصول ۱۲۸۰ جواب شبه پارتو برای آن میشود که این مطالعه به گزارش و بررسی آن میپردازد.

Keywords:

توسعه شبکه , حمل ونقل ریلی , الگوریتم یابنده , جواب چند دورهای , جواب شبه پارتو