بررسی آشنایی زدایی در استعارات دیوان ابن فارض و کلیات مولوی
Publish place: Islamic Misticism، Vol: 18، Issue: 69
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 242
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-18-69_002
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
Abstract:
آشنایی زدایی شگردی است که ادیب از آن سودمی جوید تا جهان متن را به چشم مخاطب بیگانهبنمایاند و موضوع را بهگونه ای بیاننماید تا درک دلالت های معنایی دشوار بهنظررسد. این انحراف از کاربرد متعارف یک اتفاق زبانی و واسطهای برای شناخت سبک ادبی شمردهمی شود. نگارندگان در جستار حاضر به روش تحلیلی به بررسی شگرد آشنایی زدایی در استعارات اشعار ابن فارض و مولوی میپردازند. تحقیق نشان از آن دارد که استعاره تماثلی در سرودههای ابن فارض جایگاهی را به خود اختصاصنداده و بسامد آن در عرفان عاشقانه او نسبت به عرفان زاهدانه بیشتر است. استعاره تجسیدیه در اشعار این دو شاعر با بسامد نزدیک به هم رعایتشده، اندیشه های انتزاعی آنان را دنبالمی نماید و نشان از دلبستگیشان به تاملات درونی -عرفانی است. هر دو شاعر با انتخاب شگرد تزاحم استعاره سبب دیریابی معنا شده اند تا از این طریق با برجستهنمودن الفاظ خویش، سبب لذت ادبی مخاطبین را فراهمآورند.
Keywords:
Authors
منصوره طالبیان
دانشجوی دوره دکتری رشته زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کاشان، ایران.
روح الله صیادی نژاد
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کاشان، ایران. نویسنده مسئول: saiiadi۵۷@gmail.com
علیرضا فولادی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کاشان، ایران.