تاثیر سیستم ریشهای گیاه بر پایداری ساختمان دو خاک با بافت متفاوت

پایداری ساختمان خاک از مهمترین و حیاتی ترین ویژگیهای فیزیکی خاک است که نقش مهمی در کیفیت فیزیکی خاک دارد. در این پژوهش اثر دو نوع سیستم ریشهای متفاوت (گندم با ریشه افشان و گلرنگ با ریشه مستقیم) بر پایداری خاکدانه های دو خاک با بافت لوم شنی و شن لومی به وسیله شاخص درصد خاکدانه های پایدار در آب (WAS) و درصد رس قابل پراکنش (DC) بررسی شد. نتایج نشان داد فعالیت ریشه گیاهان باعث افزایش معنیدار WAS در سطح احتمال ۱ درصد شد و بیشترین مقدار پایداری ساختمان خاک مربوط به ریزوسفر گلرنگ بود که به ریشه مستقیم بسیار قوی و ریشه های جانبی متعدد آن میتواند مرتبط باشد. در رابطه با بافت نیز به علت مقدار رس بیشتر، WAS در خاک لوم شنی بیشتر بود که تفاوت آن با خاک شن لومی در سطح احتمال ۱ درصد معنیدار بود. مقادیر DC در دو بافت خاک بررسی شده تفاوت معنیداری با خاک شاهد نشان داد اما در رابطه با حضور گیاه این تفاوت معنیدار نبود. در کل میتوان نتیجهگیری کرد که حضور ریشه و بافت خاک اثر معنیداری بر پایداری ساختمان خاک داشت و اثر سیستم ریشهای مستقیم (گلرنگ) بر پایداری ساختمان خاک بیشتر از سیستم ریشه ای افشان (گندم) بود.

Keywords:

ریشه گیاه , ریزوسفر , پایداری ساختمان خاک , رس قابل پراکنش , خاکدانه های پایدار در آب