تاثیر استفاده از سین بیوتیک با سطوح مختلف بتاگلوکان و مانان الیگوساکارید به همراه لاکتوباسیلوس کازئی بر فعالیت برخی آنزیم های گوارشی ماهی کپورمعمولی (Ciprinus carpio)

سین بیوتیک ها مکمل های غذایی هستند که ترکیبی از پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها می باشند، از این رو سین بیوتیک ها اثرات مفید بیش تری دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیکی بتاگلوکان و مانان الیگوساکارید (ایمنوژن) به همراه لاکتوباسیلوس کازئی ۱۶۰۸ PTCC بر آنزیم های گوارشی ماهی کپورمعمولی بود. این تحقیق با استفاده از طرح کاملا تصادفی، شامل سه سطح ۰/۵(B) ۱، (A) و ۱/۵ (C) درصد پربیوتیک ایمنوژن به همراه لاکتوباسیلوس کازئی ۱۰۷×۵ CFU g_۱ در هر گرم خوراک پایه، گروه لاکتوباسیلوس کازئی به تنهایی و گروه شاهد بدون مکمل غذایی در قالب ۵ تیمار با سه تکرار طراحی شد. ۳۰۰ بچه ماهی با میانگین وزن ۵±۶۵ گرم و تراکم ۲۰ عدد در مخازن پلی اتیلنی به مدت ۱۱ هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نمونه گیری از دستگاه گوارش ماهیان (۳ قطعه از هر تکرار)، در روز صفر (اول شروع آزمایش)، ۳۰ ، ۶۰ و ۷۵ (۱۵ روز قطع مکمل غذایی) انجام شد. نتایج فعالیت آنزیم های گوارشی بچه ماهیان کپور نشان داد، فعالیت آنزیم های تریپسین و پروتئاز، آلفا-آمیلاز، لیپاز و آلکالین فسفاتاز به طور قابل توجهی نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت ( ۰/۰۵>p). نتایج این مطالعه نشان داد، سطوح مختلف ایمنوژن در ترکیب سین بیوتیک قابلیت تاثیرگذاری بالایی بر افزایش کارایی دستگاه گوارش به لحاظ جایگزینی پروبیوتیکی و افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی دارد و این سین بیوتیک در غلظت یک درصد ایمنوژن می تواند به عنوان مکمل مناسبی برای جیره غذایی کپور معمولی باشد.

Keywords:

سین بیوتیک , رشد , بازماندگی , فلور باکتریایی , آنزیم های گوارشی , کپورمعمولی