بررسی تغییر سطوح انتقال دهنده های عصبی مونوآمینرژیک مغز و کورتیزول پلاسما در شانک زردباله (Acanthopagrus latus) در مواجهه حاد و مزمن بنزوآلفاپایرن

در این مطالعه به بررسی اختلالات احتمالی بنزوآلفاپایرن(BaP) در سطوح کورتیزول پلاسما و غلظت انتقال دهنده های عصبی مغز، در شانک زرد باله پرداخته شده است. در آزمایش اول (استرس حاد) به گروه تیمار، ۵۰ میلی گرم بنزو آلفا پایرن در ۲ میکرولیتر روغن گیاهی به ازای وزن بدن و به گروه شاهد ۲ میکرولیتر روغن گیاهی به ازای هر گرم وزن بدن تزریق گردید. در گروه پایه هیچ گونه تزریقی صورت نگرفت. از هر گروه پس از ۳ ساعت نمونه گیری شد. برای بررسی اثرات دراز مدت (استرس مزمن)، ۵۰ میلی گرم بنزو آلفا پایرن در۱۰میکرولیتر روغن گیاهی (به ازای وزن بدن) ایمپلنت گردید، در ماهیان شاهد ۱۰میکرولیتر روغن گیاهی (به ازای وزن بدن) ایمپلنت شده و ۷۲ ساعت بعد، نمونه گیری صورت گرفت. سطوح کورتیزول پلاسما و غلظت انتقال دهنده های عصبی در مناطق مختلف مغز سنجش با روش HPLC-EC سنجش شد.BaP موجب افزایش سطوح کورتیزول پلاسما  و تغییر در سطوح انتقال دهنده های عصبی طی هر دو آزمایش حاد و مزمن شد. BaP می تواند به صورت اختصاصی سبب اختلال در سنتز، آزادسازی، ذخیره سازی و باز جذب انتقال دهنده های عصبی در مناطق مختلف مغز به خصوص در هیپوفیز گردد. ضمن این که سیستم سروتونینی بسیار بیش تر از سایر مونوآمین ها تحت تاثیر BaP قرار گرفته است. 

Keywords:

هیدروکربن های حلقوی آروماتیک , مونوآمین ها , استرس , نورواندوکرین , شانک زرد باله