تأثیر مقدار رطوبت و نواحی ارتفاعی بر برخی خواص مکانیکی ساقه گلرنگ

هدف از این تحقیق تعیین تأثیر مقدار رطوبت و نواحی ارتفاعی بر خواص مکانیکی ساقه گلرنگ بود کلیه آزمایشات در چهار سطح رطوبت ساقه شامل 9/98 ، 17/85 ، 26/37 ، 38/75 درصد برمبنای وزن تر انجام گرفت. هر کدام از ساقهها به سه ناحیه ارتفاعی مساوی فوقانی، میانی و تحتانی تقسیم شدند و خواص مکانیکی ساقه شامل: تنش خمشی، مدول الاستیسیته در خمش، تنش برشی و انرژی مخصوص برشی اندازه- گیری و اثر رطوبت و نواحی ارتفاعی بر روی آنها بررسی شد. نتایج آنالیز دادهها نشان داد که با افزایش درصد رطوبت ساقه، تنش خمشی به صورت تابع درجه دوم به طرف ناحیه تحتانی ساقه کاهش یافته است. مقدار متوسط تنش خمشی بین 47/71 تا 29/90 مگا پاسکال بهدست آمد. همچنین مدول الاستیسیته ساقه با افزایش رطوبت و به طرف ناحیه تحتانی ساقه کاهش یافته بود. مقدار آن بین 2/52 تا 1/28 گیگاپاسکال متغییر بود. تنش برشی به صورت تابع درجه دوم و انرژی مخصوص برشی به صورت خطی با رطوبت و به طرف ناحیه تحتانی ساقه افزایش یافته بودند. بیشترین مقدار تنش برشی و انرژی مخصوص برشی به ترتیب برابر7/66 مگاپاسکال و 33/05 میلی ژول بر میلی متر مربع بود که هر دو در ناحیه تحتانی و در رطوبت 38/75 درصد رخ داده بودند.

Keywords:

ساقه گلرنگ , تنش خمشی , مدول الاستیسیته , تنش برشی , انرژی مخصوص برشی