تلفظ چند واژه در شاهنامه
Publish place: Iranian Studies، Vol: 8، Issue: 1
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 355
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISUT-8-1_007
تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1400
Abstract:
تلفظ واژه ها در متون کهن فارسی، به دلیل فاصله زمانی ما نسبت به آن متون و تغییرات و تحولاتی که در زبان فارسی اتفاق افتاده، همیشه مساله انگیز بوده است. در این مقاله به تلفظ چند واژه در شاهنامه پرداخته شده است که درباره خوانش آنها توافقی میان اهل ادب وجود ندارد یا تصور رایج در مورد آنها نادرست است. برخی از این واژه ها در همه چاپ های شاهنامه به صورت نادرست حرکت گذاری شده اند و برخی در شماری از چاپ ها. در میان تصحیحات گوناگون شاهنامه فردوسی، بیشتر بر چاپ خالقی مطلق و چاپ جیحونی تاکید شده، زیرا مصححان این دو چاپ بیش از دیگران به حرکت گذاری واژه ها پرداخته اند و البته در این کار گاه درست عمل کرده اند و گاه دچار لغزش شده اند و به تلفظ درست راه نیافته اند. از طریق دقت در چگونگی قافیه پردازی فردوسی و نیز پاره ای از دیگر هماهنگی های لفظی شعر او می توان به خوانش درست دست یافت، به شرطی که سراسر متن شاهنامه را بررسی کرده باشیم و نگاهمان موردی نباشد. این مقاله با چنین رویکردی نوشته شده است.
Keywords:
Authors
وحید عیدگاه طرقبه ای
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :