اثر تغییرات شوری روی بافت کلیه در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

کلیه به عنوان اندامی دفعی نقش مهمی در تنظیم اسمزی، حفظ و نگه داری حالت ثابت آب و تراکم مواد محلول بر عهده دارد. در این بررسی، چگونگی روند تغییرات بافتی کلیه کپور معمولی در پاسخ به شوری های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. از این رو تعداد ۸۰ عدد ماهی کپور با میانگین وزنی ۳۶±۹۸۶ گرم و طول متوسط ۰/۱۷±۲۴/۲۵ سانتی متر از مرکز تکثیر و پرورش شهید ملکی اهواز تهیه گردید. پس از سازگاری یک ماهه با شرایط آزمایشگاهی، ماهیان به تدریج از آب شیرین به شوری های (۳، ۶، ۹ و ۱۲ قسمت در هزار) انتقال داده شدند. مدت زمان ۲۴ ساعت طول کشید تا ماهیان از یک شوری به شوری بالاتر انتقال داده شوند. تعدادی از ماهیان در آب شیرین به عنوان گروه شاهد باقی ماندند. پس از رسیدن به شوری دلخواه، ماهیان ۱۴ روز دیگر در شوری های مورد نظر نگه داری شدند. در طول دوره سازگاری هیچ مرگ و میری اتفاق نیفتاد. پس از پایان دوره سازگاری، ۵ ماهی به طور تصادفی از هر شوری انتخاب گردید و روش های معمول تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ایوزین انجام گرفت. نتایج میکروسکوپیک تغییرات معنی داری روی تعداد گلومرول ها و قطر آن ها در این سطوح شوری نشان نداد. به هر حال این نتایج نشان دادند ماهیان کپور پرورشی می توانند با موفقیت در آب های لب شور تا شوری ۹ قسمت در هزار زندگی کنند.  

Keywords:

تنظیم اسمزی , کلیه , گلومرول , Cyprinus carpio