تاثیر آموزش برنامه فرزند پروری مثبت بر مهارت های والدگری والدین کودکان پیش دبستانی شهر بوشهر

هدف این پژوهش تاثیر آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر مهارت های والدگری والدین کودکان پیش دبستانی شهر بوشهربود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش حاضر ۸۱۶۴۲۱ نفر از والدین کودکان پیش دبستانی شهر بوشهر بود. حجم نمونه پژوهش ۳۰ نفر بود که به روش داوطلبانه جایگزینی تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه (هر هفته یک جلسه) در معرض آموزش برنمه فرزندپروری مثبت قرار گرفتند. ابزار پژوهش حاضر پروتکل آموزش برنامه فرزندپروری مثبت ساندرز (۲۰۰۲) و پرسشنامه مهارت های والدگری آلاباما (۱۹۹۱) بود. به منظور تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته ها نشان داد که میانگین نمره برآورد شده هریک از مهارت های والدگری یعنی ضعف در نظارت و راهنمایی، عدم ثبات در نحوه برخورد با فرزند و تنبیه بدنی در آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون بطور معنی داری کمتر از آزمودنی های گروه کنترل است که نشان از تاثیر مثبت آموزش برنامه فرزند پروری مثبت بر هریک از مهارت های والدگری یعنی مشارکت والدین و فرزند پروری مثبت و تاثیر منفی آموزش برنامه فرزند پروری مثبت بر هریک از مهارت های والدگری یعنی ضعف در نظارت و راهنمایی، عدم ثبات در نحوه برخورد با فرزند و تنبیه بدنی در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه دارد.

Keywords:

آموزش برنامه فرزندپروری مثبت , مهارت های والدگری