بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر رضایتمندی زناشویی معلمان زن مدارس ابتدایی شهر بوشهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر رضایتمندی زناشویی معلمان زن مدارس ابتدایی شهر بوشهر بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه معلمان زن مدارس ابتدایی شهر بوشهر بود. حجم نمونه پژوهش ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس بود. ابازر جمع آوری اطلاعات نیز پروتکل طرحواره درمانی یانگ و همکاران و پرسشنامه رضایتمندی زناشویی انریچ بود. پایایی پرسشنامه صمیمیت زناشویی بر اساس آلفای کرونباخ ۰/۸۱ گزارش شد. همچنین روایی این پرسشنامه در پژوهش حاضر با استفاده از ضرایب همبستگی هر سوال با نمره کل محاسبه گردید و نشان داد که همه سوالات با نمره کل همبستگی معنی داری دارند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS۲۳ مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که طرحواره درمانی بر مولفه های رضایتمندی زناشویی یعنی موضوعات شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض، مدیریت مالی، فعالیت های اوقات فراغت، روابط جنسی، ازدواج و فرزندان، اقوام و دوستان و جهت گیری مذهبی در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه اثر معنی داری دارد.

Keywords:

طرحواره درمانی , رضایتمندی زناشویی