مشاوره و مشورت از دیدگاه نهج البلاغه

هدف پژوهش حاضر، تبیین جایگاه مفهوم مشاوره و مشورت با توجه به نگرشهای موحدانه امام علی (ع) در نهج البلاغه و برداشت هایی از قرآن کریم بوده است. تحقیق پیرامون مشاوره در نهج البلاغه از آن جهت ضروری می نماید که این کتاب از جمله راهنمای اصلی بشر برای رسیدن به سعادت هست و برنامه زندگی ما را مشخص می کند. مفهوم مشاوره در نهج البلاغه بیانگر مشارکت انسانها در خردورزی و تجارب همدیگر برای ایصال به رشد است. با توجه به اصالت راهنمای درونی (عقل) راهنمایان بیرونی در خدمت برانگیختن راهنمای درونی انسانها بوده اند. به عبارت دیگر راهنمایی از طریق مشاوره صورت می گیرد. هدف راهنمایی و مشاوره، افزایش درجه اطمینان انسان نسبت به اعمال خویشتن و کاهش خطاورزی نسبت به آن است. با توجه به اصالت نگرش توحیدی آن حضرت علی (ع) حضور مقتدرانه خداوند در سرتاسر نهج البلاغه، با نگرش موحدانه علی (ع) نسبت به انسان مرزبندی های رایج ما بین جسم و روح، انسان و خدا، دنیا و آخرت و زمان های گذشته و حال و آینده و ... از بین می روند و به همین ترتیب مفاهیم مورد تاکید مشاوران بخصوص مسئولیت پذیری و ... معانی خاصی می یابند و نقش انسان در »مدیریت خود« و هم چنین »مدیریت بر زمان« روشن می شود. انسان سالم از منظر نهج البلاغه کسی است که مسلط بر خود و بر محیط و بر زمان است یعنی خود معقول چنین انسانی تسلط بر خود طبیعی داشته و بنحو متعادل اندیشه و احساسات و سایر قوا را اداره می کند.

Keywords:

مشاوره , مشورت , راهنمایی , نهج البلاغه.