بررسی نقش قابلیت نوآوری کسب وکار بر رابطه ی بین مدیریت کیفیت جامع و نوآوری محصول

امروزه، پیچیدگی فزاینده، تغییر و تحول دائمی، روند رو به رشد فناوری و رقابت فشرده ازجمله ویژگی های محیط های رقابتی است. چالش های رقابتی جدید متقاضی آن است که شرکت ها محیط رقابتی خود را درک کنند. مدیریت کیفیت جامع، یک فلسفه مدیریتی است که شرکت ها را به تمرکز روی انبوهی از عملیات سازمانی هدایت می کند و به یک درک گسترده تر از محتوای رقابتی کسب وکار رهنمون می سازد. افزون بر این، با شکل گیری محیط های رقابتی، تنها سازمان هایی می توانند به فعالیت خود ادامه دهند که عملکرد خود را در قابلیت های مهم سازمانی همچون نوآوری تقویت کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت کیفیت جامع و نوآوری- نوآوری محصول- با حضور متغیر مداخله گر قابلیت نوآوری کسب وکار است. بدین منظور و برای بررسی فرضیه های پژوهش، یکی از فعال ترین صنایع استان گیلان یعنی صنایع غذایی، به عنوان جامعه آماری پژوهش انتخاب گردید و تعداد ۱۹۰ پرسش نامه از مدیران شاغل در این صنایع، جمع آوری و تحلیل شده است. نتایج تحلیل همبستگی و رگرسیون، از فرضیه های مطرح شده حمایت کرد. نکته موردتوجه این بوده است که قابلیت نوآوری کسب وکار بر رابطه بین مدیریت کیفیت جامع و نوآوری محصول، هم نقش میانجی هم تعدیل گر ایفا کرده است. نقش میانجی به این معناست که مدیریت کیفیت جامع از طریق تاثیر مثبت و مستقیمی که بر قابلیت نوآوری کسب وکار دارد موجب بهبود و ارتقای نوآوری محصول می شود، همچنین نقش تعدیل گری می تواند بیانگر این مطلب باشد که تعامل بین مدیریت کیفیت جامع و قابلیت نوآوری کسب وکار، جهت یا شدت اثر روی نوآوری محصول را تغییر خواهد داد.

بررسی نقش قابلیت نوآوری کسب وکار بر رابطه ی بین مدیریت کیفیت جامع و نوآوری محصول Keywords:

مدیریت کیفیت جامع , نوآوری محصول , قابلیت نوآوری کسبوکار