تاثیر شش هفته تمرینات پلایومتریک بر توان انفجاری ورزشکاران دختر تکواندوکار و شمشیرباز

امروزه تمرینات پلایومتریک به­عنوان شیوه ای موثر که در پی تقویت عملکردهای سرعتی و انفجاری ورزشکاران است، مورد توجه مربیان قرار گرفته است. لذا هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر شش هفته تمرینات پلایومتریک بر توان انفجاری اندام تحتانی تکواندوکاران و شمشیربازان می­باشد. جامعه آماری این پژوهش نیمه تجربی، تکواندوکاران و شمشیربازان دختر شهر تبریز در سال ۱۳۹۲ هستند که از بین آنان ۷ تکواندوکار و ۷ شمشیرباز به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه تجربی قرار گرفتند. نمونه هر دو گروه به مدت شش هفته (سه جلسه در هفته) به انجام تمرینات منتخب پلایومتریک پرداختند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف برای نرمال بودن داده ها و از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه هم­بسته برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. نتایج آماری نشان داد که تمرینات پلایومتریک به­طور معناداری باعث افزایش توان انفجاری اندام تحتانی آزمودنی ها می­شود، اما اثر گروه (رشته ورزشی) معنادار نبوده است. بررسی تفاوت بین تکواندوکاران و شمشیربازان در تاثیر تمرینات پلایومتریک بر توان بی هوازی اندام تحتانی معنادار نیست. نتیجه گرفته می­شود که تمرینات پلایومتریک به­عنوان یک روش تمرینی کم هزینه، انجام پذیر و ثمربخش در کنار سایر روش های تمرینی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

تمرینات پلایومتریک , توان بی هوازی , اندام تحتانی , تکواندوکار , شمشیرباز