سنجش میزان بهره مندی از مهارت های ارتباطی، تفکری و پژوهشگری در میان دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر تهران(سال تحصیلی ۹۰-۹۱)

پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان بهره مندی از مهارت های ارتباطی، تفکری و پژوهشگری در میان دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر تهران انجام شد. روش پ‍ژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چهار منطقه (شمال، مرکز، شرق و غرب) شهر تهران انتخاب شد و نمونه آماری این پژوهش ۲۸۵ (۱۴۵ دانش آموز پسر و ۱۴۰ نفر دانش آموز دختر) دانش آموز بودند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (فراوانی و میانگین) و استنباطی (آزمون t مستقل) استفاده شد. نتایج نشان داد که در مهارت های برقراری ارتباط درون فردی، تفکر انتقادی، تفکر خلاق و پژوهشگری، دختران و پسران دانش آموز در حد متوسطی بودند، اما در کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات زیر متوسط و در مهارت ارتباط بین فردی در سطح متوسط به بالا بودند. همچنین نتایج آزمون t مستقل نشان داد که در مهارت های بین فردی پسران به طور معناداری از دختران میانگین بالاتری داشتند(۰۴۷/۰p

Keywords:

مهارت های ارتباطی بین فردی , درون فردی , تفکر خلاق , تفکر انتقادی , پژوهشگری , مهارت های یادگیری قرن بیست و یکم