اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری و بازآموزی اسنادی بر حل مسئله ریاضی دانش آموزان دارای ناتوانی هوش تحولی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری و بازآموزی اسنادی بر حل مسئله ریاضی دانش آموزان پسر دارای ناتوانی هوشی تحولی انجام شد. ۴۵ دانش‎آموز پایه سوم راهنمایی به روش تصادفی خوشه‎ای از مدارس کم‎توان ذهنی استان تهران انتخاب و به تصادف در سه گروه ۱۵ نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار داده شدند. طرح تحقیق از نوع طرح پیش‎آزمون‎ پس‎آزمون با گروه کنترل بود. به هر یک از دو گروه آزمایش یکی از روش‎های راهبردهای یادگیری (بشاورد، ۱۳۷۹) و بازآموزی اسنادی (گلپرور، ۱۳۸۸) در هشت جلسه ۴۵ دقیقه‎ای آموزش داده شد. از آزمون معلم‎ساخته ریاضی برای سنجش عملکرد حل مسئله ریاضی و از آزمون هوش وکسلر (وکسلر، ۱۹۸۶) برای تعیین بهره هوشی دانش آموزان استفاده شد. داده‎ها با روش تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که بین میانگین عملکرد ریاضی گروه‎های آزمایشی راهبردهای یادگیری و بازآموزی اسنادی، و گروه بازآموزی اسنادی و گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد. می‎توان نتیجه گرفت که روش آموزشی راهبردهای یادگیری بیش از بازآموزی اسنادی عملکرد دانش‎آموزان را در حل مسئله ریاضی افزایش داده است.

Keywords:

ناتوانی هوش تحولی , حل مسئله ریاضی , راهبردهای یادگیری , بازآموزی اسنادی