خودپنداشت جسمانی، شاخص توده بدنی و سطح فعالیت جسمانی در دانشجویان

تحقیق حاضر با هدف شناخت خودپنداشت جسمانی، شاخص توده بدنی و سطح فعالیت جسمانی در دانشجویان انجام شد. ۲۲۱ دانشجوی ۱۸ تا ۲۶ ساله (۱۱۱ دختر، ۱۱۰ پسر) به شیوه تصادفی طبقه بندی شده، انتخاب و برمبنای سطح فعالیت جسمانی شان به دو گروه تقسیم شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه خودتوصیفی جسمانی (مارش، ۱۹۹۶) را تکمیل کردند. نتایج نشان دادند که (۱) بین دختران و پسران در خودپنداشت جسمانی کلی و شاخص توده بدنی تفاوت معنادار وجود دارد، (۲) بین زیرمقیاسهای فعالیت جسمانی، صلاحیت ورزشی، ظاهر بدن، قدرت بدنی و استقامت بدنی در دو جنس و در همه زیرمقیاسها بین گروه فعال و غیرفعال تفاوت معنادار وجود دارد و (۳) زیرمقیاسهای خودپنداشت جسمانی (سلامت، فعالیت جسمانی، چربی بدن، استقامت بدنی و حرمت خود)، شاخص توده بدنی و جنس، میزان فعالیت جسمانی را پیش بینی می کنند. به نظر می رسد پرداختن دانشجویان به فعالیت جسمانی، علاوه بر آثار جسمانی و فیزیولوژیکی، دارای تاثیرات روانی مانند افزایش خودپنداشت جسمانی است.

Keywords:

خودپنداشت جسمانی , فعالیت جسمانی , جنس , شاخص توده بدنی , دانشجو