رابطه بین سبکهای یادگیری، سبکهای شناختی و انتخاب رشته های تحصیلی در دانش آموزان پسر دبیرستانی

در این پژوهش رابطه بین سبکهای یادگیری، سبکهای شناختی و انتخاب رشته های تحصیلی دانش آموزان پسر دبیرستانی بررسی شد. ۳۰۰ پسر سال دوم دبیرستانهای تهران که رشته های ریاضی، علوم تجربی و علوم انسانی را به عنوان رشته تحصیلی انتخاب کرده بودند، نمونه این بررسی را تشکیل دادند. از پرسشنامه سبکهای یادگیری کلب (LSI) و آزمون شکلهای گروهی نهفته ویتکین (GEFT) استفاده شد تا چهار سبک یادگیری (همگرا، واگرا، جذب کننده و انطباقی) و دو سبک شناختی (وابسته به زمینه و مستقل از زمینه) در آزمودنیها اندازه گیری شود. نتایج نشان دادند که آزمودنیهای برخوردار از سبک شناختی مستقل از زمینه، بیشتر ریاضی و علوم تجربی را به عنوان رشته های تحصیلی انتخاب می کنند. در حالی که آزمودنیهای دارای سبک شناختی وابسته به زمینه بیشتر علوم انسانی را به عنوان رشته تحصیلی بر می گزیند. همچنین، آزمودنیهای دارای سبک یادگیری همگرا و جذب کننده بیش از آزمودنیهایی که از سبکهای واگرا و انطباقی بهره می جویند به انتخاب رشته های ریاضی و علوم تجربی می پردازند. اما دانش آموزان دارای سبکهای واگرا و انطباقی در مقایسه با گروه همگرا و جذب کننده بیشتر علوم انسانی را بر می گزینند.

Keywords:

سبک یادگیری همگرا , سبک یادگیری واگرا , سبک شناختی مستقل از زمینه , سبک شناختی وابسته به زمینه , انتخاب رشته تحصیلی , دانش آموز