درمانگری شناختی رفتاری در بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر

با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب سلامت و افسردگی بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر (IBS)، ۳۲ بیمار (با تشخیص پزشک متخصص و براساس ملاکهای Rome II)، به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی (۱۲ نفر) و کنترل (۱۲ نفر) قرار گرفتند. درمان شناختی رفتاری در گروه آزمایشی طی هشت جلسه هفتگی به کار بسته شد. زیرمقیاس اضطراب سلامت از پرسشنامه کیفیت زندگی (پاتریک و دیگران، ۱۹۹۸) و فهرست افسردگی بک (BDI، ۱۹۶۱( در آغاز و پایان جلسه ها و پس از گذشت دو ماه تکمیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری کاهش معناداری را در نمره های اضطراب سلامت و افسردگی گروه آزمایشی در پس آزمون نشان دادند. آزمون پیگیری هشت هفته که بعد از پس آزمون اجرا شد، تغییری در نمره های اضطراب سلامت نشان نداد، اما در نمره های افسردگی گروه آزمایشی، افزایش معناداری (۰۵/۰ P <) دیده شد و ضرورت تدارک یک طرح درمانگری اختصاصی را مطرح کرد. براساس این نتایج، در بیماران روده تحریک پذیر، درمان شناختی رفتاری می تواند یک درمان موثر باشد.

Keywords:

نشانگان روده تحریک پذیر , درمان شناختی رفتاری , اضطراب سلامت , افسردگی