اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری بر سه عامل پویشی تعارض های وابستگی،خشم و مادری در مادران افسرده پس از زایمان

هدف مطالعه تعیین میزان اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری بر سه عامل پویشی تعارض های وابستگی، خشم مادری در افسردگی پس از زایمان بود. روش پژوهش شبه تجربی و جامعه آماری شامل ۷۶۸ مادری بود که در طول یک فصل زایمان کرده بودند و تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرستان سسندج قرار داشتند که با روش نمونه گیری تصادفی،۶۴ نفر از آن ها در دو گروه موازی ۳۲ نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند و به پرسشنامه های افسردگی بک(بک،استیر و براون،۱۹۹۶)و افسردگی پس از زایمان ادینبرگ(کوکس،هالند و ساگوفسکی،۱۹۸۷)و مصاحبه ساختار یافته اختلالات بالینی محور یک (فرست،اسپیتزر،گی بن و و ویلیامز،۲۰۰۲)پاسخ دادند. نتایج نشان داد تغییرات در نمره های گروه آزمایش و گواه و حفظ این تغییرات در مرحله پیگیری،۶ماه بعد از درمان شناختی رفتاری در متغیر تعارض های مادری معنادار و برای تعارض های خشم و وابستگی معنادار نیست. هیجان های خشم و وابستگی تنها با نشانه گرفتن افکار خودکار منفی تغییری نمی کنند و ثبات در هیجانی های بنیادین خشم و وابستگی با طول درمان ممکن است بیشتر حاصل شود. نتایج حاصل از این مطالعه می تواند برای مراکز بهداشتی- درمانی در درمان افسردگی پس از زایمان قابل استفاده باشد.

Keywords:

تغارض های خشم , درمانگری شناختی رفتاری , مادری , وابستگی