بررسی میزان آمادگی اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی غرب کشوربرای کاربرد آموزش الکترونیکی در فرایند یاددهی-یادگیری

مقدمه: آموزش الکترونیکی مجموعه وسیعی از نرم افزارهای کاربردی و روش های آموزشی شامل: آموزش مبتنی بر رایانه، مبتنی بر وب و کلاس های درس مجازی است. این پژوهش با هدف بررسی میزان آمادگی اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی غرب کشور برای کاربرد آموزش الکترونیکی در فرایند یاددهی-یادگیری صورت گرفته است. مواد و روش ها: ۱۴۰ نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی غرب کشور که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی-طبقه ای، انتخاب گردیدند؛ در این مطالعه شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها، یک پرسش نامه محقق ساخته بوده که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ قابل قبول برآورد گردید. فرضیات با استفاده از آزمون t و تجزیه و تحلیل یک طرفه واریانس آزمون شده اند. یافته های پژوهش: نتایج این تحقیق، حاکی از این است که پاسخگویان در حد زیادی به اثر بخشی محیط های آموزش الکترونیکی در فرایند یاددهی-یادگیری، اعتقاد داشته اند. هم چنین پاسخگویانی که فرصت مطالعاتی خارج از کشور داشته اند، بیشتر از سایر پاسخگویانی که به اثر بخشی محیط های آموزش الکترونیکی اعتقاد داشته، دارای دانش و مهارت زیادی در زمینه این محیط ها بوده و بیشتر از محیط های آموزش الکترونیکی استفاده کرده اند. بحث و نتیجه گیری: فراهم نمودن زمینه حضور اعضای هیات علمی در دانشگاه های خارج از کشور در قالب فرصت مطالعاتی، برگزاری کارگاه های آموزشی و همایش های علمی، به خصوص برای اعضای هیات علمی هایی که بیشتر از ده سال از فارغ التحصیلی آن ها می گذرد، می تواند در محیط های آموزش الکترونیکی موثر واقع گردد.

Keywords:

electronic learning , web based education , medical education , آموزش الکترونیکی , یادگیری الکترونیکی , آموزش پزشکی