ارتباط بین آلودگی هوا و بیماریهای قلبی - تنفسی در تهران

مقدمه: یکی از مهمترین خطرهای زیست محیطی در ایران آلودگی هوا است که جمعیت زیادی بخصوص در شهر تهران در معرض آن قرار دارند. هزینه تراکم ترافیک در پایتخت، سالیانه دو میلیون ساعت وقت تلف شده محاسبه گردیده است. بر اساس گزارش ها، سطح دی اکسید گوگرد (SO2) در تهران چهار برابر دستورالعمل های توصیه شده سازمان بهداشت جهانی می باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیرات آلاینده های مختلف هوا بر میزان مراجعه به بیمارستان با علایم قلبی – تنفسی انجام پذیرفته است. مواد و روش ها: در یکک دوره 12 ماهه، از ابتدای فروردین تا پایان اسفند 1383، غلظت پنج آلاینده شامل منواکسید کربن (CO)، دی اکسید نیتروژن (NO2)، اوزون (O3) دی اکسید گوگرد (SO2) و ذرات معلق با قطر 10 میکرون (PM10) از طریق 4 ایستگاه تعیین آلودگی هوا در تهران به طور روزانه اندازه گیری شدند و همراه با گزارش های آماری روزانه مراجعین مبتلا به شکایات قلبی – تنفسی به بیمارستان های شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها از طریق محاسبه ضریب همبستگی و رگرسیون ساده و چند متغیره تجزیه و تحیل گردیدند. نتایج: نتایج این بررسی نشان می دهد که بین مراجعات بعلت شکاسات قلبی – تنفسی با غلظت تمام آلاینده های هوا بجز O3 همبستگی مثبت وجود داشته و همبستگی با غلظت PM10 , CO از نظر آماری معنی دار بوده است (به ترتیب p= 0.012, r=0.75, p=0.016, r=0.73) . همچنین در رگرسیون چند متغیره برای مجموع اثرات 5 عامل بررسی شده بر میزان مراجعه بیمارستانی، ضریب تعیین (R2) معادل 0.687 محاسبه شده است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه شواهد قابل توجهی مبنی بر ارتباط بین مراجعات بیمارستانی به علت بیماری های قلبی – تنفسی در شهرهای پر جمعیت و دارای تراکم ترافیکی باید برداشته شود. بعلاوه این ارتباط تنگاتنگ نشان می دهد که آلاینده ها علاوه بر اثرات دراز مدت بر سلامت انسان، خود یک عامل خطر برای مشکلات حاد قلبی – تنفیس محسوب می شوند.

Keywords:

آلودگی هوا , مشکلات قلبی تنفسی , تهران