مقایسه کمال گرایی و خودتنظیمی در دانشجویان با و بدون اهمال کاری تحصیلی

اهمال کاری تحصیلی به عنوان خصیصهای با اهمیت و تاثیرگذار در عملکرد دانشجویان، موضوع بسیار مهمی است که نیازمند بررسی و تبیین می باشد که در این بین کمالگرایی و خودتنظیمی میتوانند از جمله متغیرهای مرتبط و تاثیرگذار در اهمال کاری دان شجویان با شند. از این رو، پژوهش حا ضر با هدف مقای سه کمال گرایی و خودتنظیمی در دانشجویان با و بدون اهمال کاری تحصیلی انجام شد. طرح پژوهش حاضر توصیفی ازنوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دان شجویان دان شکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان در نیم سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند. نمونه ای به حجم ۱۵۰) ۳۰۰ دانشجوی دختر و ۱۵۰ دانشجوی پسر) به صورت دردسترس انتخاب شد و سپس داده ها با استفاده از پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (۱۹۸۴)، کمالگرایی هیل و همکاران (۲۰۰۴) و راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و گارسیا (۱۹۹۱) جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد، در کمالگرایی و خودتنظیمی در دانشجویان با و بدون اهمال کاری تفاوت معنیداری وجود دارد. بر این اساس مشخص گردید دانشجویان اهمال کار در مقایسه با دانشجویان بدون اهمال کاری دارای کمالگرایی منفی بیشتر و کمالگرایی مثبت، باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری کمتری بودند. با توجه به نتایج به دست آمده میتوان با اجرای برنامه ها وکارگاه های در سی، از میزان کمالگرایی منفی دان شجویان اهمال کار کاست و همچنین با ایجاد کلاسهای تقویتی و انگیزشی میزان خودتنظیمی این افراد را به میزان قابل توجهی بالا برد.

Keywords:

اهمال کاری تحصیلی , کمالگرایی , خودتنظیمی , دانشجویان