تاثیر ساکارز و پلی اتیلن گالایکول بر رنگیزه های فتوسنتزی و پرولین جنین های رویشی مارچوبه

مارچوبه (Asparagus officinalis L) گیاهی ریزومدار و دائمی است که برای استفاده از ساقه خوراکی آن که اصطلاحا اسپیر (Spear) نامیده میشود، کشت میگردد. سطوح مختلف پلوئیدی از دیپلوئید تا دکاپلوئید در بین مارچوبه های بومی ایران یافت میشود. در پژوهش حاضر تاثیر شرایط اسمزی بر رنگیزه های فتوسنتزی و پرولین جنین های رویشی مارچوبه اکتاپلوئید بررسی شد. برای القای جنین رویشی از محیط B۵ حاوی ۲ میلی گرم بر لیتر ۲,۴-D استفاده شد و در ادامه از ساکارز با دو غلظت ۴۰ و۶۰ گرم بر لیتر و پلی اتیلن گلایکول با سه غلظت ۱۵،۳۰ و ۶۰ گرم بر لیتر برای اعمال تنش اسمزی برجنین های رویشی مارچوبه استفاده شد، سپس تاثیر این مواد بر رنگیزه های فتوسنتزی و مقدار پرولین بررسی شد. طبق نتایج بدست آمده بیشترین مقدارکلروفیل a، b، کل و کاروتنوئید به ترتیب ۰/۰۷۷، ۰/۱۰۳، ۰/۱۸۰و ۰/۰۵۴ میلی گرم بر گرم وزن تر در تیمار۶۰ گرم پلی اتیلن گلایکول مشاهده شد. بیشترین مقدار پرولین ۱۵/۰۸) میکرومول بر گرم وزن تر) مربوط به تیمار ساکارز ۶۰ گرم بود و بیشترین مقدار آنتوسیانین ۰/۱۶۶) میکرومول بر گرم وزنتر) مربوط به تیمار۳۰ گرم پلی اتیلن گلایکول بود.

Keywords:

مارچوبه اکتاپلوئید , کلروفیل , کاروتنوئید , آنتوسیانین.