تاثیر نوع دانه گرده بر درصد تشکیل میوه، میوه پارتنوکارپ و میوه ریزش کرده در رقم برحی حاصل از کشتبافت و پاجوش

این پژوهش به منظور بررسی اثرات گرده بر روی میوه نشینی نخلهای خرمای کشتبافت و پاجوش رقم برحی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی جهرم انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمارگرده شامل گرده بذری جهرم، گرده بذری قیروکارزین و گرده بذری کازرون در سه تکرار به مدت دو سال بر روی درختان خرمای برحی ۹ ساله اجرا گردید. پس از گرده افشانی در هفته پنجم تا ششم صفات درصد تشکیل میوه، میوه پارتنوکارپ و میوه ریزش کرده یادداشت برداری گردید. نتایج نشان داد که در درختان حاصل از کشت بافت و پاجوش بیشترین درصد تشکیل میوه، کمترین درصد میوه پارتنوکارپ و ریزش کرده از گرده ی بذری کازرون و کمترین درصد تشکیل میوه و بیشترین میوه پارتنوکارپ و ریزش کرده از اثر گرده بذری جهرم میباشد. نوع کشت نشان دهندهبرتری کشت پاجوش نسبت به کشت بافت میباشد. به طور کلی گرده بذری کازرون بیشترین و گرده بذری جهرم کمترین اثر برروی میوه نشینی خرمای برحی حاصل از کشت بافت و پاجوش نشان داده است.

Keywords:

رقم برحی , گرده , میوه نشینی , نخل خرمای کشت بافت و پاجوش.