تلفیق بسترهای مختلف کشت با ترکیبات کودی بر ویژگیهای کیفی و آنتی اکسیدانی میوه فیسالیس (Physalis peruviana L.) در کشت گلخانه

یکی از مشکلات مهمی که امروزه ساکنین کره زمین با آن مواجه اند، به واسطه کاربرد بیش از حد کودهای شیمیایی و سموم در بخش کشاورزی است. در این تحقیق اثر بستر کاشت و کودهای مختلف بر ویژگیهای مورفولوژیکی گیاه فیسالیس به صورت آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اول شامل بستر کاشت در چهار سطح شاهد (بدون کود)، کود دامی ۲۰) تن در هکتار)، ورمی کمپوست ۵) تن در هکتار) و ترکیب کود دامی و ورمی کمپوست (مشابه مقادیر قبلی) و فاکتور دوم اثر کودهای مختلف در شش سطح شامل شاهد (بدون کاربرد کود)، کود شیمیایی NPK از منبع ۲۰-۲۰-۲۰، کلات پتاس %۲۸، نانو کلات آهن %۱۵، سوپرهیومیک %۷۶) مواد هیومیکی %۱۰ + پتاس) و نانو کود بیولوژیک بیومیک (حاوی میکروارگانیزم های تثبیت کننده ازت و حل کننده فسفات و ریز مغذیهای آهن، روی، مولیبدن، منیزیم، کلسیم) به صورت کاربرد خاکی و تقسیطی دوبار در طی دوره رشد اعمال گردید. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد، اثرات اصلی و اثرات متقابل بسترهای کشت و ترکیبات مختلف برای اکثر صفات اندازه گیری شده معنیدار شد. بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به سطح بستر کشت ورمی کمپوست+ کود دامی و کاربرد نانو کود بیولوژیک بیومیک ۱۶/۶۸) درصد) میباشد. هر چند با تیمار کارد سوپر هیومیک تفاوت معنیداری ندارد. در حالیکه کمترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به تیمار شاهد ۹/۹۷) درصد) میباشد. با توجه نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر، تیمار ترکیبی ورمی کمپوست و کود دامی به عنوان بستر کاشت و ترکیب کود نانو بیولوژیک بیومیک باعث افزایش صفاتی مانند ویتامین ث، فنل و فلاونوئید کل، آنتی اکسیدان شد.

Keywords:

عناصر غذایی , نانو بیولوژیک , ورمی کمپوست