ارزیابی فراوانی تداخلات دارویی و فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بعثت همدان

مقدمه: تداخلات دارویی یکی از مشکلات ناشی از تجویز غیرمنطقی داروها و یکی از علل شایع مرگ و میر در بیماران است. از آنجایی که تداخلات دارویی معمولا قابل پیش بینی اند، بنابراین قابل اجتناب و مدیریت هستند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی فراوانی تداخلات دارویی و فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بعثت همدان است. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۹۹-۱۳۹۸ در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان بعثت همدان روی پرونده بالینی بیماران انجام شد. داده ها، جهت تعیین نوع تداخلات دارویی بر اساس تداخلات موجود در سایت Up To Date و RxList بررسی شد. سایر اطلاعات از پرونده بالینی بیماران گرفته شد. همه اطلاعات در یک چک لیست از پیش طراحی شده ثبت گردید. نهایتا داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ و روش های توصیفی-تحلیلی مناسب، تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین تعداد تداخل دارویی کل به ازای هر پرونده ۴/۹۱ ± ۵/۹۴ بود. بیش تر تداخلات از نظر سطح خطر تداخل از نوع C (۶۳/۸۹ %)، از نظر شدت تداخل از نوع متوسط (۶۷/۶۶ %)، از نظر سطح مستند بودن تداخل از نوع متوسط (۷۰/۹۰ %) و از نظر دسته بندی تداخل از نوع قابل توجه (۴۴/۷۶ %) بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله، اقامت طولانی مدت در یک بخش مراقبت های ویژه، افراد مسن و چند دارویی، از مهم ترین عوامل مهم مرتبط با وقوع تداخلات دارویی-دارویی هستند. این نتایج، اهمیت توجه بیش تر به نظارت و کنترل داروهای تجویز شده را در این بیماران نشان می دهد.

Keywords:

Drug Interactions , Inpatients , Intensive Care Unit , تداخلات دارویی , بیماران بستری , بخش مراقبت های ویژه