اثر عمل آوری با پلاسما بر شکل شناسی و مقاومت الکتریکی پارچه های پلی استر لایه نشانی شده با نانوذرات مس

عمل آوری با پلاسما روشی اقتصادی و سریع برای اصلاح و تغییر سطح پارچه در ابعاد میکروسکوپی بدون استفاده از رو شهای شیمیایی است. در این پژوهش، اثر پلاسمای هوا و آبکافت شیمیایی بر آماده سازی پارچه پلی استر و شکل شناسی سطح مدنظر برای ایجاد مکانهای قابل جذب در سطح پارچه پلی استر با میکروسکوپ الکترونی پویشی بررسی شد. روش لایه نشانی به کار برده شده در این مقاله لایه نشانی نانوذرات فلز مس بدون استفاده از جریان الکتریکی و استفاده از مواد کاهنده برای کاهش شیمیایی یون فلزی است. مقاومت الکتریکی پارچه پلی استر با مولتی متر رقمی بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد، عمل آوری با پلاسما منجر به افزایش پراکنش و نفوذ نانوذرات مس و رسانایی الکتریکی زیاد و یکنواخت منسوج، در مقایسه با روش آبکافت شیمیایی می شود. نتایج به دست آمده از مولتی متر رقمی نشان دهنده کاهش مقاومت الکتریکی از ۱/۲ Ω/cm۲ به ۰/۲ Ω/cm۲ در روش پلاسماست. همچنین، افزایش مدت زمان عمل آوری با پلاسما منجر به پوشش دهی بیشتر و یکنواخت سطح پارچه با نانوذرات فلز مس شد. ذرات پوشش داده شده به روش آبکافت شیمیایی با اندازه متوسط بیش از ۵۰۰ nm هستند که در مقایسه با روش عمل آوری با پلاسما اندازه ذرات فلز مس کوچکتر از ۱۰۰ nm است.

Keywords:

عمل آوری با پلاسما , پارچه پلی استر , هیدرولیز شیمیایی , نانوذرات مس , هدایت الکتریکی