مقایسهی رویکردهای نظام تربیت معلم ایران با رویکردهای نظام تربیت معلم مبتنی بر جهانی شدن

جهانی شدن، نظام های آموزشی را نیز مانند دیگر نظامهای معطوف به امور انسانی، با مسائل جدیدی مواجه کرده است؛ همانطور که البته فرصتهایی را نیز برای آنها به ارمغان آورده است. برخی از چالشهایی که نظامهای آموزشی با آنها مواجه شدهاند ناکارآمدی این نظامها در حل مسائلی است که جهانی شدن ایجاد کرده است، و همینطور عدم استفاده درست از فرصتهایی که فراهم نموده است، از جمله انواع گوناگون تکنولوژیهای اطلاعات. این پژوهش بر نظام تربیت معلم، به عنوان بخش مهمی از نظام آموزش و پرورش، متمرکز شده است تا معلوم دارد که نظام تربیت معلم ایران تا چه میزان از آثار جهانی شدن تأثیر پذیرفته است. روش تحقیق به کار گرفته شده روش توصیفی - تحلیلی بوده است. در این پژوهش معلوم شد که هر چند تربیت معلم در ایران از همان آغاز، یعنی از تأسیس دارالفنون تاکنون، کیفیت و شرایط یکسانی نداشته است، ولی در دوران اخیر نیز نظام تربیت معلم ایران نتوانسته است هم از نظر نرم افزاری و هم از نظر سخت افزاری از فرصتهای آموزشی که جهانی شدن باعث آنها شده است به نحو درست استفاده بکند. این را میتوان در تمرکزگرایی این نظام هم در بخش مدیریت و هم در برنامهریزی درسی و آموزشی مشاهده نمود.

Keywords:

جهانی شدن , تربیت معلم , برنامه درسی , محتوا