اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر تعارض های کلامی، غفلت و سوء رفتار زنان متاهل

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر تعارض های کلامی، غفلت و سوء رفتار زنان  انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه های آزمایش، گروه گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره مهرآور تهران که از میان آن ها تعداد ۲۴ زن که به دلیل داشتن مشکلات زناشویی و خانوادگی به این مرکز مراجعه کردند به صورت در دسترس انتخاب شدند. پس از همتاسازی آزمودنی ها، ملاک های ورود و خروج پژوهش به شیوه هدفمند ۲۰ زن انتخاب و به صورت تصادفی ۱۰ زن در گروه درمانی به روش تحلیل رفتار متقابل و ۱۰ زن در گروه گواه کاربندی شدند. گروه آزمایش پس از اجرای پیش آزمون به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان دریافت کردند؛ اما گروه گواه پس از انجام پیش آزمون، هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. هر دو گروه در سه مرحله ی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه به وسیله ی پرسشنامه راهبردهای حل تعارض زناشویی توسط اشتراوس (۱۹۷۹) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که تحلیل رفتار متقابل بر بهبود تعارض کلامی (۶۷/۵۱=F، ۰۰۱/۰=p)، غفلت (۳۹/۵۷=F، ۰۰۱/۰=p) و سوء رفتار (۳۰/۱۰=F، ۰۰۱/۰=p) در مرحله پس آزمون و پس از دو ماه پیگیری نشان داد. بر اساس یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که هم تحلیل رفتار متقابل علاوه بر ارتقا سطح سازگاری زوجین منجر به کاهش تعارضات نیز شده است.

Keywords:

transactional analysis , conflict , verbal , neglect , abuse , رفتار متقابل , تعارض , کلامی , غفلت , سوء رفتار