سرریز فناوری، ارزش افزوده و اقتصاد مقاومتی در ایران: الگوی تعادل عمومی قابل محاسبه

بخش های مهم اقتصادی که در سیاست­های ابلاغی اقتصاد مقاومتی به آن تاکید شده بخش ارزش افزوده و تولید است. نهادهای اقتصادی می توانند با افزایش سرریز فناوری و بهره وری بر ارزش افزوده تاثیرگذار باشند. هدف این مقاله بررسی تاثیر اقتصاد مقاومتی بر ارزش افزوده بخش های مختلف اقتصادی است. برای رسیدن به این هدف، الگوی دکالو و همکاران (۲۰۱۳) تعدیل شده و اثر شاخص اقتصاد مقاومتی بر سرریز فناوری و تابع تولید بررسی شده است. سوال مطرح شده در مقاله حاضر این است که اجرای سیاست­های اقتصاد مقاومتی چه تاثیری می تواند بر ارزش افزوده بخش های اقتصادی داشته باشد؟ برای پاسخ به این سوال، از الگوی تعادل عمومی قابل محاسبه و نرم افزار گمز، استفاده شده است. نتایج سناریوی اول نشان می دهد در صورت عدم اجرای سیاست­های ابلاغی اقتصاد مقاومتی، ارزش افزوده در بخش های کشاورزی، خدمات و سایر کاهش می­یابد ولی در بخش های صنعت، نفت و گاز و معدن تغییرات مثبت است. در سناریوی دوم، نتایج نشان داد که با بهبود وضعیت نهادی در کشور در اثر اجرای سیاست های ابلاغی اقتصاد مقاومتی، ارزش افزوده در همه بخش های اقتصادی افزایش می یابد؛ بنابراین پیشنهاد می­شود در کنار اجرای سیاست­های ابلاغی اقتصاد مقاومتی، به بهبود وضعیت نهادی کشور توجه شود.  

Keywords:

اقتصاد مقاومتی , ارزش افزوده , الگوی تعادل عمومی قابل محاسبه , ایران , سرریز فناوری