مقایسه روش های واسنجی میانگین گیری بایزی و وایازش لجستیک برای پیش بینی احتمالاتی بارش روی ایران

در این پژوهش، نتایج حاصل از اجرای یک سامانه پیش بینی همادی با استفاده از هشت پیکربندی مختلف مدل WRF برای تولید پیش بینی های احتمالاتی بارش روی ایران ارائه می شود. برای شرایط مرزی و اولیه مدل ها از داده های سامانه پیش بینی جهانی موسوم به GFS با تفکیک افقی ?/? درجه استفاده شد. روش های میانگین گیری بایزی (BMA) و وایازش لجستیک برای واسنجی پیش بینی های احتمالاتی بارش ??، ?? و ?? ساعته در پاییز و زمستان ????-???? اعمال شد. داده ها شامل دو دوره آموزش و ارزیابی بود. پیش بینی احتمالاتی بارش تجمعی ?? ساعته با استفاده از نمودارهای اطمینان پذیری و ROC، امتیاز RPS و امتیازهای مهارتی RPSS و RSS در آستانه های ?/?، ?/?، ?، ??، ?? و ?? میلی متر ارزیابی شد. نتایج نشان داد که پیش بینی احتمالاتی سامانه همادی به روش BMA اعتماد پذیرتر و تفکیک پذیرتر از روش وایازش لجستیک بود؛ به گونه ای که در روش BMA پس از واسنجی، نمودار اطمینان سنجی و نمودار ROC بهبود قابل توجهی داشت. نتایج حاصل از درستی سنجی نشان می دهد که پس از واسنجی، امتیاز RPS در روش BMA برای پیش بینی های ??، ?? و ?? ساعته به ترتیب ??، ?? و ?? درصد و در روش وایازش لجستیک به ترتیب ??، ?? و ?? درصد نسبت به پیش بینی خام کاهش یافت. به طورکلی نتایج نشان داد که استفاده از روش BMA برای واسنجیده کردن برونداد خام سامانه همادی برای پیش بینی های بارش با وجود هزینه های کم محاسباتی، نسبت به روش وایازش لجستیک برتری جزیی و نسبت به پیش بینی خام نتایج را به طور قابل ملاحظه ای بهبود داده و استفاده از آن در پیش بینی های عملیاتی توصیه می شود.

Keywords:

سامانه همادی , مدل WRF , پیش بینی احتمالاتی , میانگین گیری بایزی , وایازش لجستیک , درستی سنجی