مطلوبیت زیستگاهی ماهی پوزانک خزری (Alosa caspia) در جنوب دریای خزر

جهت مدیریت یکپارچه اکوسیسم، از جمله دریای خزر به عنوان بزرگترین دریاچه جهان، داشتن اطلاعات کافی از ویژگی های زیستگاهی موجودات آن بسیار حائز اهمیت است. مطالعه حاضر به بررسی متغیرهای محیطی و مطلوبیت زیستگاهی فصلی ماهی پوزانک خزری )Alosa caspia( در بخش جنوبی دریای خزر پرداخته است. ماهی پوزانک خزری مناطق عمیق با میزان کم مواد الی کل و تغیرات سطحی آب دریا را در فصل زمستان ترجیح داده است و در مقابل در فصل بهار مناطق با تولید بالا و میزان بآلای کلرفیل آ و بیومس بنتوز را انتخاب نموده است. مدل مطلوبیت زیستگاهی بر مبنای تعداد در واحد سطح NPUE مشخص نمود که مدل میانگین هندسی )GMM( بهترین مدل برای تعیین زیستگاه مطلوب ماهی پوزانک خزری در فصل زمستان است. برای فصل بهار، مدل میانگین حسابی )AMM( بهترین عملکرد را در تعیین مطلوبیت زیستگاهی مشخص نمود. میانگین تعداد در واحد سطح در هر دو فصل با افزایش مقدار شاخص مطلوبیت زیستگاهی افزایش نشان داد. مناطق با میزان مطلوبیت زیستگاهی ۰/۴ تا ۰/۶ در بهار و ۰/۶ تا ۰/۸ در زمستان بالاترین میزان درصد صید را ثبت نمودند. از سوی دیگر مناطق با مطلوبیت زیستگاهی بیشتر از ۰/۵ به ترتیب %۹۱ و %۶۳ میزان صید کل را در بهار و زمستان به خود تخصیص دادند که بیانگر قابلیت بالای پیش بینی مدل مطلوبیت زیستگاهی بر مبنای تعداد در واحد سطح برای ماهی پوزانک خزری می باشد. مطالعه حاضر نشان می دهد متغیرهای سنجش از دور به-همراه عمق مهمترین متغیرهای محیطی تاثیرگذار در زیستگاه پوزانک خزری است و کلرفیل آ به همراه تغیرات سطحی آب اساسی ترین متغیرهای حاصل از سنجش از دور برای پیش بینی بر خط زیستگاه ماهی پوزانک خزری در قسمت جنوبی دریای خزر می باشد.

Keywords:

دریای خزر , مدل مطلوبیت زیستگاهی , ماهی پوزانک خزری