در این مقاله بر آنیم تا نشان دهیم که برای ارائه تصویر کلان از
چشم انداز آموزش کشور لازم است در ابتدا دورنمای آن ترسیم شده و سپس ویژگی های خاص
آموزش در ایران با نگاهی بر
اخلاق اجتماعی تشریح شود، همچنین این تحقیق یک هدف اصلی را دنبال می کند و آن تعیین
چشم انداز آموزش در
توسعه و پیشرفت
اخلاق اجتماعی 1404 ایران می باشد.آموزش تنها وسیله ای است که انسان در اختیار دارد و به کمک آن می تواند به زندگی حرفه ای شکل داده و آینده را بسازد،در واقع بدون آموزش،بدون آینده خواهیم بود.اخلاق در
آموزش مشخص کننده حدود رفتار افراد و تضمین کننده سلامت
آموزش است،به عبارت دیگر در روزگار نوین،ارزش اهمیت
آموزش های اخلاقی و انسانی،بخشی ثابت از
آموزش های رسمی کشورها می گردد و گرایش جهانی نیز خبر از گسترش بیش از پیش چنین پدیده ای را می دهد و شاید در سالهای نه چندان دور در آینده،در گفتمان حقوق بشری جهان،از آموزشهای اخلاقی و اخلاق در
آموزش سخن بیشتری به میان آید،بنابراین طبیعی و رواست که در بیشتر کشورهای کنونی جهان و ایران،در برنامه های آموزشی به موضوع اخلاق نیز پرداخته شود.در این مقاله سعی شده است که اهمیت آموزش،چشم انداز
آموزش در آینده،اخلاق اجتماعی،ضرورت
آموزش اخلاق اجتماعی در برنامه درسی،رویکردهای نوین
آموزش اخلاق اجتماعی در عصر دانایی،و در پایان جهانی شدن و ضرورت
آموزش اخلاق در جامعه جهانی اشاره شده است.