ماهنامه تحلیلی انرژی (۵) دوره یازدهم (چشم انداز وضعیت انرژی روسیه، چین و عراق در سال ۲۰۲۱)

عمده تولید آتی نفت روسیه در سه منطقه اصلی ذیل خواهد بود: الف) سیبری شرقی با ذخیره احتمالی ۱۶۰ و اثبات شده ۱۶ میلیارد بشکه و برنامه ریزی تولید ۲/۵ میلیون بشکه در روز تا اواسط دهه ۲۰۲۰، ب) منطقه قطبی به ویژه دریای کارا جنوبی با ذخیره احتمالی ۵۰ میلیارد بشکه، ج) منابع نامتعارف نظیر سازند باژنف با ذخیره احتمالی ۷۵ میلیارد بشکه و برنامه ریزی تولید تا ۱/۵ میلیون بشکه در روز است. حذف برنامه ۵۵ میلیارد مترمکعب صادرات جدید گاز روسیه به اروپا در قالب خطوط لوله نورد استریم ۲ و ترک استریم در پرتو تحریم های جدید، فرصت بازار گاز اروپا را برای عرضه کنندگان احتمالی گاز نظیر ایران به ویژه در دوره بایدن که این کشور احتمالا برخلاف ترامپ تمرکز کمتری برای عرضه ال ان جی آمریکا به اروپا خواهد داشت، بیشتر زنده نگه می دارد. از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ روند افزایش صادرات نفت روسیه به چین، از ۲۵۰ هزار بشکه به ۱/۲ میلیون بشکه در روز رسیده است. با توجه به محدودیت های تامین مالی و مسائل داخلی چین برای صرف هزینه های بیماری کوید ۱۹، فعالیت پرداخت وام های طرح کمربند و جاده متوقف شده است اما سرمایه گذاری های تجاری هدفمندتر می شوند. قراردادهای امضا شده در کشورهای میزبان طرح کمربند و جاده در شش ماه اول سال ۲۰۲۰ در حدود پنج درصد کاهش یافته اما در مدت مشابه در سال ۲۰۱۹ بیش از ۳۳ درصد رشد داشته است. عراق با عدم اجرای سطح تولید توافق شده نفت خود تلاش کرده تا بخشی از کاهش درآمد صادراتی را جبران کند که در این مورد نیز از طرف سایر تولیدکنندگان شدیدا تحت فشار قرار گرفته است.

Keywords:

روسیه , عراق , چین