تاثیر فراخوانی خاطرات نوستالژیک بر متغیرهای تعادل حیاتی (روانی و جسمانی) در میان بیماران قلبی

مقدمه :نوستالژی یکی از هیجانات پیچیده است که در چند دهه گذشته  بر سر دلالت و کارکردهای آن چالش های جدی وجود داشته است. در این راستا تحقیق حاضر تلاشی است برای گردآوری شواهدی در زمینه بدن مندی هیجان نوستالژی  و نیز دلالت های مرتبط با تعادل حیاتی و سلامت جسمانی این هیجان در افرادی که دچار بیماری عروق کرونر قلب می باشند. روش: مشارکت کنندگان تحقیق ۳۰ نفر از بیمارانی بودند که عمل آنژیوگرافی انجام داده  و در بخش بستری بودند. پژوهش در قالب یک طرح آزمایشی  دو گروهی با تقسیم تصادفی و پس آزمون  بود. ابزارهای مورد استفاده عبارت بود از دماسنج با درجه سانتی گراد، آزمون وارسی دستکاری، دستگاه سنجش فشارخون، ظرف حاوی یخ و زمان سنج دستی، مقیاس سنجش ادراک شدت درد، پرسش نامه ی نوستالژی باچو. یافته ها:  نتایج نشان داد که تفاوت معناداری میان دو گروه در میزان دمای ادراک شده، میزان تاب آوری در برابر درد، و میزان ادراک شدت درد وجود داشت، و افراد گروه آزمایش دمای بالاتری را ادراک می کردند و تاب آوری بیشتری در برابر درد از خود نشان می دادند و همچنین شدت درد ادراک شده ی پایین تری را گزارش می کردند. فشار خون افراد دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده به عنوان شاهدی بر فرضیه ی بدن مندی هیجانات و کارکرد مثبت نوستالژی برای تعادل حیاتی مورد بحث قرار گرفت و دلالت های آن برای پژوهش های آینده و نیز فعالیت های مراقبتی- درمانی مورد توجه قرار گرفت.

تاثیر فراخوانی خاطرات نوستالژیک بر متغیرهای تعادل حیاتی (روانی و جسمانی) در میان بیماران قلبی Keywords:

nostalgia , embodiment , homeostatic function , نوستالژی , بدن مندی , کارکردهای تعادل حیاتی