مطالعه استرس شغلی رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی شهر همدان در سال ۱۳۹۰

مقدمه: امروزه استرس تبدیل به یک پدیده جهانی رو به رشدی شده است که تمامی گروههای شغلی و محیط های کاری را در تمام کشورها تحت تاثیر قرار می دهد. بر طبق مطالعات، رانندگی اتوبوس یکی از موقعیت های پر استرس شغلی می باشد. استرس می تواند از طریق تداخل با عملکرد ایمن راننده، منجر به بروز حادثه شود. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت استرس شغلی رانندگان اتوبوس های شرکت واحد شهر همدان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در بهار سال ۱۳۹۰ انجام شد. جامعه آماری، کلیه رانندگان شرکت واحد اتوبوس رانی شهر همدان بودند. تعداد ۵۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استرس شغلی فیلیپ ال رایس مورد استفاده قرار گرفت. آزمون های آماری مورد استفاده در تحلیل داده ها، شامل t-test و ANOVA بود. یافته ها: نتایج نشان داد ۷۶% از رانندگان سطح استرس بالا، ۱۶% سطح استرس متوسط و ۸% سطح استرس پائین دارند و بیشترین همبستگی نمره استرس شغلی به ترتیب با روابط بین فردی و استرس فیزیکی به دست آمد. در این مطالعه رابطه استرس شغلی با خصوصیات دموگرافیک رانندگان از لحاظ آماری معنی دار نبود (۰۵/۰استرس شغلی رانندگان قرار گیرد.

Keywords:

Keyword: City-bus drivers , Occupational stress , Physical stress , Interpersonal relationship. , واژه های کلیدی: رانندگان اتوبوس , استرس شغلی , استرس فیزیکی , روابط بین فردی