مطالعه آزمایشگاهی میزان پرتوزایی کانسنگ اورانیوم در حضور پرکننده های بتنی هیدرولیکی برای استفاده در معادن زیرزمینی اورانیوم

برای بازیابی حداکثری ذخایر معدنی زیرزمینی اورانیوم و کاهش میزان اشعه جذبی کارگران معدن، باید تمهیدات ویژه ای اندیشیده شود. یکی از این تمهیدات پرکردن کارگاه های استخراج شده به ویژه در روش استخراج کندن و پرکردن تونلی با پرکننده های بتنی هیدرولیکی است. پرکننده ماده یا موادی است که برای پرکردن فضاهای خالی حاصل از کارگاه های معادن زیرزمینی به منظور تامین ایمنی یا انجام عملیات استخراج مورد استفاده قرار می گیرد. برای انجام این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی طرح های اختلاط پرکننده بتنی هیدرولیکی با چهار نوع مصالح سنگی باطله  معدن زیرزمینی، باطله معدن روباز، ماسه رودخانه ای و ماسه باریتی ساخته شد و نمونه های شاخص از هر طرح اختلاط برای آزمایش مقاومت فشاری تک محوری گرفته شد. همچنین نمونه های بزرگ مقیاس از پرکننده های بتنی هیدرولیکی ساخته شده، در ضخامت های مختلف و در مجاورت کانسنگ اورانیوم برای اندازه گیری میزان تشعشع ساخته شد. آزمایش ها و برداشت ها نشان دهنده کاهش شدید میزان تشعشع و اشعه جذبی با افزایش ضخامت و وزن مخصوص پرکننده بتنی هیدرولیکی است. نتایج حاصل از آزمایش های انجام شده نشان می دهد که امکان استفاده از پرکننده های مختلف در تامین پایداری کارگاه های استخراج وجود دارد.

Keywords:

ضخامت پرکننده , کانسنگ اورانیوم , وزن مخصوص , تشعشع , طرح اختلاط