ارزیابی عملکرد، اجزای عملکرد و سازگاری ژنوتیپ های امیدبخش پنبه در کشت دوم

به منظور ارزیابی ویژگی های زراعی و سازگاری ژنوتیپ‎های امیدبخش و جدید پنبه (GKTB-۱۱۳، SKT۱۳۳، SKSH۲۴۹، BC۲۴۴، Khorshid ,SKN۲۷۳۹,NSK۸۴۷ و Kashmar) همراه با دو رقم تجاری، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و در طی سه سال انجام شد. کشت آزمایشات در ۴ تا ۱۰ خرداد صورت پذیرفت و صفات عملکرد، زودرسی، تعداد غوزه، وزن غوزه، تعداد و طول شاخههای زایا و رویا، تعداد گره، ارتفاع بوته و نسبت ارتفاع به گره (HNR) در سطح اندازه گیری شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اثر سال بر تمام صفات (به جز طول زایا و تعداد غوزه) و اثر متقابل سال × واریته بر تمام صفات (به جز ارتفاع و نسبت ارتفاع به گره) و اثر واریته بر تمام صفات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد (به جز HNR) معنی دار بود که دلالت بر تنوع قابل ملاحظه صفات در ارقام مورد مطالعه داشت. رقم BC۲۴۴ از لحاظ تعداد شاخه رویا، ارتفاع و تعداد گره، رقم های SKT۱۳۳ و ورامین از لحاظ تعداد شاخه زایا و پوشش گیاهی و رقم GKTB۱۱۳ از لحاظ عملکرد و اجزای عملکرد در گروه نخست قرار گرفتند. تعداد غوزه، طول شاخه های رویا و زایا و HNR دارای همبستگی مثبت و معنی دار با عملکرد وش بودند در خوشه بندی بر اساس روش وارد و با داده های استاندارد شده، ژنوتیپ ها در سه گروه قرار گرفتند. واریته های خورشید و کاشمر از لحاظ زودرسی نسبت به سایر واریتهها برتری داشتند. ژنوتیپ امید بخش GKTB۱۱۳ ضمن برتری عملکرد و اجزای عملکرد، سازگاری بیشتری به کشت های تاخیری داشت و به عنوان گزینه جدید جهت معرفی شناسایی گردید.

Keywords:

پنبه , رشد رویشی , رشد زایشی , مورفولوژی , همبستگی